ANXO ANGUEIRA. Fóra do Sagrado. Edicións Xerais, Vigo, 2007
Levándolle a contra a Martín Códax volve Anxo Angueira aos dez anos de Libro da vertixe ao campo poético, con título ateo. Non hai adro da igrexa e a fermosura está lonxe da (auto)contemplación. O poema longo que é Fóra do sagrado constrúese, xa ocorría n’O valo de Manselle, sobre a forza de antropónimos e topónimos, acrecentada por unha rede basta de referencias textuais e históricas de alento espiral e focalización nese século XX que é tamén cerne de Contra Maquieiro (2005) e de Liste, pronunciado Líster (2007), o último documental de Margarita Ledo Andión.
En canto certifica a existencia dunha cidade amada por sobre todas as cidades do mundo, a voz lírica realiza un percorrido intertextual que vai de Meendinho a Oriana Méndez, coma quen di polo noso discurso poético todo, e que se insire no espazo ideolóxico marxista que vertebra as Redes Escarlata. [….]
Continuar lendo:
Recensión. ProTexta, revista de libros de TEMPOS Novos, 5. 2008
antemeudia 