Problemas por poesía

Nota sobre a edición do 2010 do Festival da Poesía no Condado
http://letrasparaumrio.wordpress.com/. 2010

Salvaterra 2010. “Língua e serviços em mao comum”, lema redundante, malia que non se lle pode apor á SCD Condado vontade de namais resistir. Porque levan vinte e catro festivais, porque a listaxe de poetas non só é delongada, dá conta, coma quen di, de toda a escrita poética posterior á reforma política, e dános mesmo para o esforzo de refugar a nostalxia ao atoparmos nomes como Manuel Cuña Novás.

Isto porque están os libros, porque aínda se poden conseguir, porque son os máis deles obxectos que unha quere ter desde por fóra, de Francisco Mantecón a Bértolo&Hidalgo. Alén diso, é difícil non pensar hoxe que o nome, «Festival da poesia», se mantén por fidelidade ao camiño andado. Non porque a escolla de poetas desmereza outras posíbeis. Se acaso foi nos anos últimos avanzando pasos na confluencia de tomas de posición entre quen convida e quen é convidado, sen que por iso se perciba ausencia de dialéctica.[…]

Para continuar lendo: letrasparaumrio.wordpress.com/

Narrativa última

Artigo. Revista Abril, 32. Luxemburgo, 2006.

Comezar afirmando que toda novela é histórica dános marxe para non investir esforzo en cuestionármonos o porqué do suposto excedente, cunha visión cuantitativa da prosa última, na produción da que podemos chamar narrativa da memoria.

Mais estas liñas non se pretenden nin cuantitativas nin exhaustivas ‒léase tamén plurais‒. E non é que non nos folguemos coa pluralidade de voces, que nos trouxo normalidade, como a autonomía nos trouxo o marco político que meteu a novela galega nos institutos do país, seguramente o feito máis determinante na súa evolución no posfranquismo. […]

Para ler o artigo completo: