Como estás? e os síntomas xerais

foto: María Esteirán

Como estás?, de Claudio Pato, foi presentado na Biblioteca Ánxel Casal de Compostela o 18 de novembro de 2011.

Acompañaron tamén ao poeta Miguel Mosqueira, Xoán Rodríguez e Xosé Carlos Hidalgo.

Claudio Pato. Como estás? Estaleiro Editora, 2011

 

Se soubese algo de termodinámica diría cousa tal que Como estás? é un libro entrópico. A idea de partida débese a Miguel Mosqueira. Ao non ser así, direi que é un libro profundamente empático. A calor é aquí enerxía que non se perde, compártese con vontade igualitaria. Se comparece unha temperatura baixa é en xeados compartidos en Ourense ou no “des-comunal frío daqueles invernos” cando, así e todo “vivía / máis preto das túas mans que no champaña do frigorífico”.

As máis das puntadas do libro dáas Alexandra na súa tentativa de produción dunha lingua dos afectos. Atravesa Como estás?, onde tamén lemos: “A dúbida hiperbólica sobre o comunismo vira aquí no libro que / comezamos para dubidar hiperbolicamente sobre o amor”. Contra esta dualidade dubidante cremos que se escribiron moitos dos textos, aínda que non saibamos da opinión do poeta sobre o pensamento de Alain Badiou. […]

Para continuar lendo: “Como estás? e os síntomas xerais”

Desprazando o horizonte do posible

Este percorrido pola obra de Alberto Lema foi gravado para o programa Disimulen, en Cuac Fm, iniciativa de Iago Martínez. Pódese escoitar aquí [minutos 29 a 35].

 

A unha das voces da última novela de Alberto Lema, Da máquina, a máis distanciada, chégalle a arrogancia para meterse no gabinete de información do Departamento de Defensa dos Estados Unidos. E para contarnos desde alí dentro ata que punto pode ser perverso que o discurso informativo precise da ficción.

A escrita de Alberto Lema arrincara en 2008 con dous libros: Plan de fuga, o primeiro que tirou á luz Estaleiro Editora e Unha puta percorre Europa, en Galaxia. Non dirá ninguén que os títulos non avisan.

Os datos biográficos que temos de Lema son Bamiro, Vimianzo, como lugar de nacemento. O ano 1975 como data. Unha licenciatura en Filoloxía Inglesa e uns cantos traballos deses que se nomean como non cualificados. […]

Para continuar lendo: “Desprazando o horizonte do posible”